Rozdział 17

O godzinie dwudziestej zjawiali się w domu Juana pierwsi goście. Z minuty na minutę dom zaczął się wypełniać zawodnikami The Blues. Alicja była jedyną dziewczyną w towarzystwie dlatego czuła się lekko skrępowana. Nie czuła się najswobodniej biorąc też pod uwagę fakt, że z niektórymi chłopakami dopiero co się poznawała. Chodziła wcześniej na treningi drużyny ale raczej trzymała się z boku. Zamieniła jedynie kiedyś kilka słów z Luizem i to w dość niesprzyjających okolicznościach. Teraz było inaczej, Juan postanowił. że zapozna ją z każdym osobiście i dlatego Alicja momentami czuła się dość niekomfortowo. Trzymała się jak najbliżej swojego przyjaciela bojąc się, że nie odnajdzie się w nowym towarzystwie. Z upływem czasu zachowywała się coraz swobodniej, wymieniła po kilka zdań chyba z każdym, kto był obecnie w domu Juana. Jednocześnie w myślach cieszyła się, że nadal nie ma Torresa, miała nawet nadzieję, że wcale się nie pojawi. Zaczynała się świetnie bawić i wiedziała, że jego obecność to zmieni.
- Cześć wszystkim - usłyszała dość charakterystyczny głos, który rozpoznałaby wszędzie. Z jej twarzy znikł uśmiech i wkradło się zaniepokojenie. Podniosła głowę i zobaczyła Torresa witającego się po kolei z chłopakami. W pewnym momencie nachylił się nad nią i musnął jej policzek. Chciała zaprotestować ale po raz kolejny nie potrafiła. Czuła się przy nim kompletnie bezsilna, choć udawała twardą. Przysunęła się bliżej do siedzącego obok Juana i wsparła głowę na jego ramieniu. Fernando usiadł z drugiej strony i zaczął rozmawiać z chłopakami zupełnie nie zwracając uwagi na dziewczynę.
Wszyscy śmiali się i dobrze bawili tylko nie Alicja. Jej nastrój uległ całkowitej zmianie gdy tylko go zobaczyła. Nie miała już ochoty tam siedzieć. Jakby tego wszystkiego było mało to Fernando strasznie irytował ją swoim zachowaniem udając, że jej nie zauważa. Odkąd przyszedł nie zamienił z nią ani jednego słowa. Zrezygnowana wstała i i poszła do swojego pokoju. Chciała pójść spać ale nie było jej to dane, bo w drzwiach pojawił się Nando, który za nią szedł
- Dlaczego uciekłaś tak bez słowa? zapytał i stanął naprzeciw jej łóżka
- Nie udawaj, że cię to nagle obchodzi. Jakoś wcześniej mnie nie zauważałeś - odpowiedziała z wyrzutem
- Myślałem, że tego nie chcesz. Nie chciałem się narzucać
- Bo nie chcę - odparła i położyła się na łóżku w ubraniach i cała przykryła się kołdrą
- Więc o co chodzi? - usiadł obok niej i zdjął kołdrę z jej głowy - Dlaczego się dąsasz?
- Nie dąsam się. Chcę zostać sama - powiedziała podniesionym tonem i znów się przykryła
- Przepraszam za wszystko - odpowiedział po chwili ciszy - Ja na prawdę nie chciałem cię skrzywdzić
- Już mnie za to przepraszałeś
- Widocznie nie dość skutecznie skoro nadal mi nie wybaczyłaś
- Chcę zostać sama - tym razem powiedziała to błagalnym tonem mając nadzieję, że zadziała
- Albo idziesz ze mną na dół albo zostaję tu z tobą - Fernando odpowiedział pewnie i ponownie zdjął kołdrę z jej głowy. Alicja wstała i bez słowa zeszła do salonu. To było o wiele lepsze wyjście niż zostanie z nim sam na sam w pokoju. Ponownie usiadła obok Juana, który grał w Fifę z Oscarem. Fernando usiadł na przeciwko niej i tym razem bez skrupułów się jej przyglądał
- Miałem już po ciebie iść - powiedział Juan i spojrzał się na dziewczynę - Gdzie byłaś? - zapytał
- W łazience - odpowiedziała i wlepiła wzrok w ekran, gdzie chłopaki rozgrywali mecz pomiędzy Hiszpanią i Brazylią
- Z Torresem? - dopytywał ciekawy Oscar
- Nie, sama - odparła oburzona - Nie wiem gdzie on był i co robił - spojrzała wymownie na blondyna mając nadzieję, że jej nie wsypie
- W kuchni byłem, pić mi się chciało - odpowiedział i dyskretnie puścił oczko do dziewczyny
- Jeśli już mowa o piciu to słyszałem, że jesteś z Polski - nagle zjawił się David i zwrócił się do Alicji
- Tak
- Podobno macie mocne głowy. Wypróbujemy? - posłał jej uśmiech
- Podobno tak ale ja nie jestem tego dobrym przykładem. Chyba będzie lepiej jak odmówię
- Nie daj się prosić - postawił na stole butelkę wódki i kieliszki
- Skoro nie chce to jej nie namawiaj - wtrącił się Torres
- W sumie to co mi szkodzi. Polewaj - zwróciła się do Luiza i podstawiła mu kieliszek. Nie była przekonana, czy dobrze postępuje ale chciała zrobić na złość Torresowi, który niepotrzebnie się wtrącał
- I to mi się podoba - Brazylijczyk chwycił za butelkę i zaczął polewać
Alicja piła równa z piłkarzami ale już po trzech kieliszkach poczuła, że lekko kręci jej się w głowie. Jedyną osobą, która nie piła był Fernando. Doszedł do wniosku, że ktoś później będzie musiał ogarnąć to całe towarzystwo. Po jakimś czasie jedna grupka piłkarzy zawzięcie dyskutowała kto jest najlepszym zawodnikiem Chelsea, druga zaczęła tańczyć na środku salonu a Juan z Oscarem postanowili dokończyć mecz, który nie został rozstrzygnięty.
- Porozmawiamy? - Fernando zapytał Alicje mając nadzieję, że tym razem się uda
- Nie mam ochoty - odburknęła i sięgnęła po kolejny kieliszek
- Nie uważasz, że trochę za dużo dziś już wypiłaś?
- Nie twoja sprawa
- Ala pomóż mi - Oscar zwrócił się do niej błagalnie - Weź spróbuj jakoś rozproszyć Matę, bo za cholerę nie da się z nim dziś wygrać
- Ja wszystko słyszę idioto - odpowiedział Juan
Dziewczyna spojrzała na ekran, gdzie widniał wynik 2:0 dla Hiszpanii. Postanowiła, że pomoże i usiadła na kolanach Juana wcześniej spoglądając wymownie na Torresa
- Nie uda ci się - odparł Mata i wrócił do gry
- Jesteś tego pewny? - szepnęła mu do ucha a po jego ciele przeszedł lekki dreszcz. Usiadła tak, żeby nie widział ekranu i powoli wodziła palcem po jego klatce piersiowej uśmiechając się przy tym perliście. Chwilę później zaczęła go łaskotać, co spowodowało, że Juan całkowicie zapomniał o grze
- GOOOL! - wrzasnął uradowany Oscar i odtańczył taniec radości. Alicja wstała z kolan przyjaciela i usiadła obok niego ciągle się śmiejąc.
- Nadal uważasz, że mi się to nie uda? - Przybiła piątkę z brazylijczykiem i pocałowała wkurzonego Juana w policzek
- To jest nie fair - odburknął oburzony - A ty Oscar się tak nie ciesz, bo nadal przegrywasz
Alicja siedziała już z boku i nie dekoncentrowała żadnego z nich. Mecz zakończył się remisem z czego Juan był okropnie niezadowolony
- Zatańczysz? - David stał przed dziewczyną z wyciągniętą dłonią. Alicja bez zastanowienia się zgodziła i poszła z nim na środek salonu. tańczyli razem  w rytm muzyki, często dość nieudolnie bo alkohol dawał o sobie znać
- Odbijany - usłyszała nagle Alicja i nawet nie wiedziała kiedy znalazła się w objęciach Torresa. Nie miała nawet sił aby wyrwać się z jego uścisku. Prawda była taka, że wcale tego nie chciała. Kołysała się z nim w rytm muzyki i uświadomiła sobie, że niepotrzebnie samą siebie oszukuje.
- Chciałabym ci zaufać ale nie wiem czy mogę - powiedziała dość nieporadnie, bo plątał się jej język
- Daj mi jeszcze jedną szansę - spojrzał jej głęboko w oczy i czekał na jej reakcję. Alicja przytuliła się do niego i po chwili poczuła jak Fer składa jej pocałunki na szyi. Podniosła głowę i odnalazła jego usta. Pocałowała go namiętnie przypominając sobie dokładnie ich smak
Widzący to wszystko Juan poczuł, że ktoś wbija mu igły prosto w serce. Wcześniej myślał, że ma jakiekolwiek szanse u Alicji ale oglądając ten obrazek wszystkie nadzieje uleciały. Sięgnął po kieliszek wódki i opróżnił jego zawartość. Czując, że to nie pomaga chwycił po całą butelkę i pił z gwinta ciągle katując się widokiem całującego się Torresa z jego miłością. Nie zważał na to, że robi mu się coraz bardziej niedobrze, pił aby choć trochę ukoić swój ból
- Możemy usiąść? - Alicja zapytała blondyna - Trochę kręci mi się w głowie
- Jasne - pocałował ją jeszcze raz i zaprowadził za rękę na kanapę obok ledwie siedzącego Juana - Dobrze się czujesz?- zapytał przyjaciela
- Wyśmienicie - z trudem odburknął Mata i powoli wstał z kanapy. Czuł, że zaraz może zwymiotować i chciał pójść do łazienki ale przewrócił się zahaczając o dywan
- Nic ci nie jest? - Alicja momentalnie się poderwała i podbiegła do przyjaciela - Daj, pomogę ci wstać
- Poradzę sobie - wstał dość nieudolnie i chwiejnym krokiem poszedł w stronę łazienki. Alicja usiadła obok Torresa na kanapie
- Chyba powinnam za nim pójść - powiedziała do blondyna i chciała się podnieść ale blondyn złapał ją za rękę
- Jest dużym chłopcem. Skoro mówi, że sobie poradzi to tak będzie. Poza tym David za nim poszedł
- Jeszcze nigdy nie widziałam go w takim stanie - wtuliła się w Nando i poczuła jak zamykają się jej oczy
- Chyba czas skończyć imprezę - Fer spojrzał na zegarek na którym widniała godzina 3 nad ranem.  - Odwiozę chłopaków do domu - pocałował ją w czoło i zaniósł do jej pokoju i położył na łóżku
- A co z Juanem?
- Zajrzę jeszcze do niego - uśmiechnął się do niej
- Dziękuję - Fernando schylił się nad nią i pocałował ją po raz ostatni



_______________________________________________________________________
Skończyłam liceum :D Jeszcze tylko matura i już po wszystkim :)
Przepraszam, że rozdział dopiero teraz ale ostatnio walczyłam z nauczycielami o oceny :P